Zeikerige zestigers
Youp van ’t Hek
10 augustus 2019
Leestijd 2 minuten

Vorige week zat ik in een restaurant toen er iemand in ons gezelschap onwel werd. Dat lag niet aan het restaurant. Gewoon een haperend hartje van een bijna negentigjarige. De ambulance was er snel en de twee broeders waren aardig, deskundig en daardoor zeer geruststellend. Voor de zekerheid werd de patiënt in de ambulance nog even goed nagekeken of het geen ebola of knokkelkoorts was. Ondertussen stond ik met de chauffeur buiten te praten over zijn werk. Verkeersongelukken, zelfmoorden, vechtpartijen, hartstilstanden, drugsgedoe en mensen die 112 bellen omdat ze al weken niemand gezien of gesproken hebben. Leuk detail: hoe ruimer de villa hoe eenzamer de bewoner.

Terwijl ik luisterde naderde een echtpaar. Een beetje suf stel op van die veel te degelijke babyboomerfietsen. Bij het naderen van de ambulance minderden ze vaart. En opeens zei hij het. De man op de fiets. Niet tegen mij, maar tegen de chauffeur: „Je staat in de weg lul.” Achter hem fietste zijn norse vrouw die boos keek.
— Lees op www.nrc.nl/nieuws/2019/08/10/zeikerige-zestigers-a3969664

Advertisement