Rotmaatregelen
Christiaan Weijts
15 november 2019
Leestijd 1 minuut

De VVD heeft een postertje gemaakt met twee b’tjes. Honderd overdag: een rotmaatregel, maar we doen dit voor: (check) bouwers en (check) banen. Eén b’tje miste ik een beetje. Biodiversiteit. Was daar die hele stikstofopera niet om begonnen? Maar de grootste regeringspartij verklaart: „We gaan opnieuw kijken naar alle natuurdoelen die we hebben en of dat niet minder kan.”

Als armzalig wisselgeld voor die 130 kilometer mag de VVD straks natuurgebieden schrappen die door onze uitstoot ‘verzwakt’ zijn. En bouwprojecten heropenen, zoals de A27 bij Amelisweerd tóch verbreden, zodat we daar, na het kappen van duizenden bomen, zeven rijstroken hebben om stikstof uit te stoten.

De enige die woest werd om die absurditeit, donderdag in het debat, was Jesse Klaver. En dat is jammer. Mij is het altijd een raadsel geweest waarom natuur exclusief links zou zijn. Natuur is niet conservatief of progressief, sociaal of liberaal. Natuur past niet in de scherpe verdeelmal van ons Hollandse koekblik.

PRAAT MEE MET NRC

Onderaan dit artikel kunnen abonnees reageren. Hier leest u meer over reageren op NRC.nl .
Hier speelt een heel andere tegenstelling, die je ook afleest uit onze posities in allerlei Europese ranglijstjes. Volgens het World Economic Forum zijn we sinds kort (check) ‘de best presterende economie’. Tegelijkertijd hebben we (check) het slechtste natuurbeleid, lopen we (check) achteraan in de energietransitie en (check) natuuroppervlakte per inwoner. Ook zijn we (check) het dichtstbevolkt. Op het Vaticaan, Monaco en San Marino na, maar dat zijn geen echte staten, maar eerder een soort themaparken.

Of geldt dat inmiddels ook al voor Nederland? „Geen land, hooguit een bedrijf”, oordeelt Michel Houellebecq over ons in zijn laatste roman, maar wie leest dat nog, in dit land met (check) de grootste ontlezing van West-Europa?

Zou er soms een verband zijn tussen die uitersten in ons profiel? We zijn het land van de rokende schoorstenen in het verstikte groen. Van daverende beurscijfers te midden van ongeletterden. Het bedrijf dat wij zijn is niet verdeeld in links en rechts, maar in winstgevend versus nutteloos. Tot die laatste groep behoren natuur, kunst, alfastudies en andere onverkoopbare obstakels uit het domein van de geest.

Zolang wij dingen hoger aanslaan dan ideeën, blijft de geestelijke armoede in stand die je ook terugziet in deze stikstofaanpak. We krijgen een minuscule reductie via dat wegverkeer, ten gunste van een bouwsector die voor amper één procent van de totale stikstofdepositie verantwoordelijk is.

Maar de luchtvaart? De scheepvaart? De veestapel? En onze overbevolking? De enige die daar een verband mee legde was Thierry Baudet. Ook dat is jammer, want waarom zouden zorgen om immigratie exclusief rechts moeten zijn?

Alle beetjes helpen bij die b’tjes. Maar deze rotmaatregelen zijn er vooral een beetje te weinig.

Christiaan Weijts schrijft op deze plek iedere vrijdag een column.
— Lees op www.nrc.nl/nieuws/2019/11/15/rotmaatregelen-a3980438

Advertisement